Ik had nooit van mezelf verwacht dat ik ooit zo'n fanatieke 'blogger' zou worden als ik nu ben. Zodra ik een blog op mijn actiepagina geplaatst heb zit het onderwerp voor het volgende blog al in mijn hoofd en begint het alweer te broeien. Als mijn werkweek erop zit en het weekend nadert begint het te kriebelen. Ik zet mijn laptop op de keukentafel, radio en tv gaan uit, man en kinderen worden verzocht zo weinig mogelijk geluid te produceren maar wel in de buurt te blijven want aan wie moet ik anders mijn stukjes tussentijds ter goedkeuring voorlezen!
Mijn blog is mijn middel om sponsorgeld binnen te halen. Iedere keer nadat ik er een geschreven heb komt er weer een aantal donaties binnen en inmiddels heb ik 88% van mijn actiebedrag binnen. Fantastisch! Dankzij jullie, mijn trouwe bloglezers!
Want dat ik trouwe bloglezers heb dat weet ik inmiddels. Het is zelfs zo dat als ik eens een keer een weekend geen blog plaats ik ongeruste reacties krijg of het wel goed met me gaat... En twee weken geleden tijdens de clinic voor de wielrenners van 'Binnenvaart to the top' vroeg een mij onbekende man me hoe het met het snuiten ging. Een moeder op school adviseerde me om tijdens de beklimming van de Alpe d'Huez knalrode lippenstift op te doen (staat goed bij mijn fietscomputertje). Een wielrenner die eigenlijk van plan was een witte koersbroek te kopen ziet bij nader inzien toch maar van die aankoop af. Ook zijn er mannen die vragen of zij een foto van hun kuiten naar mij mogen mailen omdat zij graag in het bezit willen komen van dat felbegeerde 'Oke'-stickertje....
Iedere avond voordat ik naar bed ga log ik nog even in op mijn actiepagina en MOET ik gewoon even kijken hoeveel mensen die dag mijn blog gelezen hebben. Daar worden dagelijks prachtige statistieken van bijgehouden.
Mijn man noemt het mijn 'kleine verslaving' en ik ben inmiddels maar gestopt met dat te ontkennen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten