Eten en drinken op de fiets... eigenlijk moet ik er niet aan denken nadat ik net twee dagen achter de rug heb met flinke buikgriep, geen eten en drinken kon binnenhouden en anderhalve kilo ben afgevallen. Maar ik heb de eerste koolhydraten inmiddels weer binnen en kan het wel weer aan om aan eten te denken en erover te schrijven.
Toen ik begon met wielrennen was een van de eerste adviezen die me gegeven werd: "Goed drinken, he! Anders krijg je hoofdpijn. En ook voldoende eten tussendoor, als je honger krijgt is het al te laat." Ik vond het maar lastig om die tips op te volgen. Ik moest nog zo wennen aan mijn fiets dat ik echt het stuur niet durfde los te laten onder het rijden. Na een paar keer in mijn eentje oefenen op de dijk lukt het me inmiddels goed om mijn bidon te pakken, bidon te openen, te drinken, bidon te sluiten en de bidon weer terug te steken in de houder. Tot nu toe is ie nog maar een keer gevallen tijdens het fietsen...
Dan het eten. Twee problemen: wat en hoe? De een zweert bij een banaan, de ander bij een muesliereep, weer een ander neemt gewoon een boterham met kaas of een krentenbol en er zijn ook wielrenners die koolhydraten binnen krijgen door een handvol winegums in hun mond te stoppen. Maar goed, HOE krijg je al fietsend de schil van een banaan, de verpakking van een muesliereep en een knoop uit het boterhamzakje?! En dan heb ik het nog niet eens over het opeten van dit alles tijdens het fietsen. Dat werd weer oefenen in mijn eentje op de dijk...
Wat geen probleem oplevert is de kwark of yoghurt met vruchten die ik gewoon thuis aan de keukentafel kan eten na het fietsen (noodzakelijke eiwitten om te zorgen dat mijn spieren herstellen, toch?).
Inmiddels heb ik de meeste handigheidjes aardig onder de knie en ben ik in de volgende fase beland: eten en drinken terwijl ik aan het klimmen ben. En dat vereist nog wel wat oefening. Misschien moet ik toch maar aan die energiedrankjes en gelletjes die makkelijk naar binnen te krijgen zijn en wonderen beloven....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten